باید از مجلسیان عزیزمان ممنون شویم که لااقل از شیب فشار لایحه ی لعنتی کاستند.. بالاخره بعد از پول نفت که به خوردمان رفت. نوبت به وعده یی رسید که امام راحلمان سی سال پیش فرموده بودند. خیر سرمان قدر نمی دانیم ... اصلن هیچ نمی دانیم ما ..
بابا آقایون از حکومت کردن خسته شدن.. قدرت و مکنت زیر دلشون زده .. دلشون واسه گدایی و ریاضت های پیشین لک زده .. این کارا رو میکنن که این ملت یه تکونی به خودشون بدن. اما انگار نه انگار..
آخه ملت ایران خیلی با هوشن..
اینقد حکومت بکنین و توی لجنکاریاتون وول بخورین تا دندتون نرم بشه دیگه هوس کشور داری به سرتون نزنه.. بخدا اینا خسته شدن گناه دارن روشون نمیشه بگن مردم یه کاری بکنین..
تا حالا کجای تاریخ خوندین که حاکما تسلیم بشن و اعلام عجز کنن از اداره ی حکومت .. زشته! افت داره! با زبون بی زبونی سی ساله دارن میگن .. شما حالیتون نیست اینا چه گناهی دارن......
سلام
درمورد عنوان وبلاگت که بسوی جامعه مدنی است حرفی دارم. اینکه اگر امکان دارد یک نمونه موفق از این جوامع رویائیت را نشان بده(معرفی کن) که ببینیم در کجاست و سپس بسوی آن خیز برداریم. فکر می کنم بعد از معرفی شما من ایرادات زیادی خواهم گرفت هرچند که قلبا دوست دارم ایرادی نداشته باشد و روزی به آنجا برسیم